Weer even bijpraten

Het heeft even geduurd, maar dan hier het volgende blog. Vorige week even hard aan ons projectvoorstel gewerkt dat we opnieuw moesten inleveren. Dinsdag interviews gedaan bij de kinderen van klas 5 en 6 van de dovenschool en een interview met de hoofdmeester van de primary school. Die ons nog wat vragen wilde stellen over hoe het in Nederland gaat met gehandicapte kinderen op scholen. De rest van de week heb ik gewerkt aan het afronden van ons projectvoorstel, omdat het op de een of andere manier mis was gelopen met de afspraak met de veldwerker.
Zaterdag begon hier toch echt het droogseizoen, een heerlijk dag geluierd in de tuin in mn bikini en ’s middags ook nog eens goed skype contact gehad met vriendje lief! Toch wel fijn om hem ook weer even gezien te hebben. Ook de rest van de schoonfamilie weer even gezien en gesproken. Zondags zijn we richting een waterval geweest zodat we Laura aan het eind van de middag af konden zetten voor het veldwerk. Wat een beleving was dat. We besloten via de bush naar beneden te gaan met een buurtbewoner. Langs het ravijn naar beneden en dat met hoogtevrees is niet zo’n goede combinatie. Maar we hebben het overleeft! ’s Maandags alsnog een dagje met de veldwerker mee geweest. Door een storing op het mobiele netwerk kon ze ons niet bereiken vorige week om de afspraak af te zeggen vanwege andere verplichtingen. Toch nog een dagje de Kameroense cultuur meegemaakt. Dinsdag hebben we met de kinderen van de dovenschool Kerst gevierd. Iedere klas deed iets in het thema van Kerst, de ene klas vertelde een verhaal aan de hand van een toneelstuk, een andere klas zong een lied in gebarentaal. Heel bijzonder hoe anders het hier is! Op woensdag hebben we eerst afscheid genomen van Jorien, die na een week rondreizen precies voor Kerst weer thuis is. Daarna zijn we afscheid gaan nemen van de dovenschool. De kinderen worden opgehaald om thuis Kerst te gaan vieren en als hun terugkomen van vakantie zijn wij al vertrokken voor onze reis. Donderdag en vrijdag alvast begonnen met een deel uitwerken voor het eindverslag en zaterdag zijn we naar een traditionele bruiloft geweest. Cultuursverschillen genoeg, maar heel bijzonder om mee te maken. Afgelopen zondag weer lekker lazy Sunday en ’s avonds heerlijke zelfgemaakte pizza’s gegeten bij een Amerikaanse familie. Nu nog even hard aan de slag om ons verslag zo ver mogelijk af te hebben voor we begin januari aan onze reis gaan beginnen. Maar nu eerst Kerst vieren! Vanavond met z’n allen kerstliedjes zingen en morgen een lunch bij onze Australische vrienden.
Vanuit Kameroen wens ik iedereen een hele fijne kerst!
Om het einde van mijn vorige verhaal nog even te vervolgen, afgelopen zaterdag is mijn achternichtje dan toch eindelijk gebeuren! Wat een lief prulleke is het, zo jammer dat ik haar pas over een paar weken in het echt kan zien.....

Liefs,
Elisabeth